Ardımdan çok cümle kuruldu
Teşhisi ben değil onlar koydu
Sıfatımı kaybettim ben bu gece
Azraile bak yüklemim oldu
Aileme sordum onlar sustu
Dostuma döndüm arkama pustu
Şeytana baktım yüzüme de kustu
Ruhum hadi söyle kim suçlu
Kendimi kaç kere kaybettim
Ve de bulmak icin çaba sarfettim
Bedenimi kaç kere katlettim
Ben bu yolda kendimi mahvettim
Olmadı ruhum bu sefer beni sen terkettin
O kadar yalvardım sana beni dinlemedin Ve de bak bi sefer bile s.klemedin
Gelecek dediler ruhun sana geri dönecek ve de Bekledim olmadı
Terketti herkes gibi lanetledi bedenimi beni hic sormadı
Elimde bir kaç anti-depresan ve yıldız tozları var bu gece
Dumanımı bastım kafatasıma gecmisimi de koydum yan cebime
Her gece aynı rüyalar kan ter icinde kalan bu beden benim olamaz
Uyumaktan korkar oldum artık kabus beni arasada bulamaz
Kırdıgım her kalbi odamın her bir köşesine gömdüm sırtımı döndüm
Anneme bile acımadım asla yeri geldi Tanrıma bile sövdüm
Yaşamanın anlamını sorguladım yanıtını bulamadım asla sorularımın
Gelecek kaygısını yok ettim her bi nöbette çok kan akıttım
Kalbimi aldım beynimin en sağ köşesine terkettim
Gözleri kapadım zifiri karanlığı farkettim böylece yanlızlıgı keşfettim
Sigaramı bastım bedenimin her bir uzruna işkenceyi tattım
GELECEK BİZİM OLACAK DEDİN AMA SEVGİLİ SENDE BENİ S.KTİR EDİP ATTIN
Deli gibi koşturdum her darbeyi ölümüne kabul ettim ben
Bedenimi,nefesimi kesmeye yetmedi bunlar Tanrım bu isyanlar kendime !
Yollar bana sadece hasreti simgeledi
Arkamdaki gölgem bile kendini benden gizledi
Bazen önüme çıkmak bile istemedi
Her yeni gün yeni paranoya hali
Yeni paradokslara neden oldu
Şizofrene bağladı zihnim
Her gece yeni bir kuşkum doğdu
İyilik yap vede cennete git
Manteliteme uymadı tabularınız
Ruhuma ambargo uyguladınız ama beynimi susturamadınız
Kötülük yaptı hani ermanı bir kere bile durduramadınız
Yolların hepsi çamurlu çok battım ama beni kurtaramadınız
Yaşamak benim icin anlamsız bide cenneti görelim dedim oda olanaksız
Ruhum bunu kabul etmedi yine zindanlara vurdu bedenimi kansız
Ölmeyi denedim vede beceremedim sonu gelmedi her gece yeniden denedim
Tırnaklarımı da çektim ve de tüm bedenimi kestim ben bu gece
Topraklara sığmaz bu beden beni hic bi kefen kabul etmez beni bilirim
Gömsem bile beni yine dolunayda hortlar vede yeniden dirilirim
Öldüm vede geri döndüm yıldızların arasına girdim birden söndüm
Geçmişime de çok sövdüm bu gece cesedimi tam dört parçaya böldüm
Ruhla bile kol mektup kalamadı
Bir bedende tek bedende bir bütün olamadı
Bulamadı doğruyu kendine soramadı
Yanlızca kalemim buna
Gözyaşlarımıda silemedi
Nefesimi kesemedi
Laneti göremedi
Gafleti bilemedi
Yaşamayı bilemedi
Kendine gelemedi
Ve de beni sevemedi ruhum
Konu: *-* Norm - Manyofobi !! *-* 
Salı Şub. 24, 2009 7:01 pm